In zijn laatste column geeft hij nog eens haarfijn zijn mening over wat topsport nu precies voor hem inhield en waarom hij dus nooit bij de opening van de Olympische Spelen is geweest. “Uren en uren moet je als atleet wachten (vaak op een uiterst oncomfortabel plastic stoeltje in een aanpalende sporthal) totdat je zelf de arena mag betreden. Maar voordat het zover is, moet je nog wel voetje voor voetje achter een stuk of wat andere landen aan schuifelen. Nou vind ik dat met carnaval in Maastricht doorgaans geen enkel probleem – en dan mag het wat mij betreft ook nog bier regenen. Maar enkele dagen voor de belangrijkste race uit je carrière zijn er betere manieren om je te ontspannen…”
Het hele artikel is te lezen in Telesport